#90 - Thijs Borsten

Thijs Borsten is componist, pianist en theatermaker. Als zoon van operazangers werd Thijs al op jonge leeftijd gegrepen door de muziek. Na zijn opleiding als Improviserend Musicus aan het Sweelinck Conservatorium is hij als pianist en componist actief in binnen- en buitenland. Naast componeren verzorgt Thijs arrangementen en timmert hij als producent aan de weg.

Sedert 1998 maakt Thijs beeldende muziekvoorstellingen voor kinderen, jongeren en volwassenen. Zijn producties zijn het gehele jaar door in theaters in het hele land te zien. Thijs Borsten heeft de kwaliteit om mensen zowel muzikaal als persoonlijk uit hun tent te lokken. Met hen gaat hij, vaak ook letterlijk, op reis naar de muziek die hun levensverhaal illustreert. Dat resulteert in bijzondere muziekvoorstellingen met verhalen, filmbeelden, poëzie, emotie en humor. Met zijn werk won Thijs al vele prijzen.

In de podcast vertelt Thijs dat je volgens hem alleen maar met geluk bezig gaat als je het niet bent. Volgens hem is het lastiger om gelukkig te blijven als je ouder wordt, omdat dan de mensen om je heen gaan wegvallen en je lichamelijk slechter wordt. Aan de andere kant ga je als je ouder bent wel bewuster om met je tijd en met het maken van keuzes voor dingen waar je gelukkig van wordt. Bij Thijs zit het geluk met name in het delen van dingen met anderen. Dit geldt voor zijn privéleven, maar ook hij samen met anderen aan het werk is. Volgens Thijs leggen we de lat om gelukkig te zijn in Nederland wel erg hoog. Voor de discipline is dat wel goed, maar hij zegt dat dat wel sociale complicaties geeft. We hebben het over het succesvol zijn het theater vak. Volgens Thijs isoleert succes, je weet namelijk nooit of iemand iets van je nodig heeft of dat iemand je gewoon leuk vindt. Thijs vertelt een verhaal over een band uit Marokko die hij heeft leren kennen en die hij naar Nederland heeft genomen. Deze band van Toearegs willen door middel van muziek hun tradities verspreiden. Voor hen betekent het hebben van tradities ware rijkdom, terwijl het in Nederland toch vaak gaat om meer, meer en meer. Volgens Thijs missen wij vaak het gevoel van traditie en moeten we ervoor oppassen, met bijvoorbeeld onze inburgeringsregels, dat mensen niet de aansluiting met hun eeuwenoude cultuur verliezen. Volgens hem kunnen we met de verplichte integratie niet alles van mensen vragen. Thijs zegt dat geluk volgens hem niet voor iedereen is weggelegd. Bij sommige mensen is het glas nu eenmaal altijd half leeg. Hij vertelt ook dat we in Nederland altijd maar bezig zijn met het oplossen van problemen. De vrouw van Thijs is half-Grieks en komt daarom vaak in Griekenland. Volgens hem werkt het daar anders. Volgens de Grieken neem je een probleem niet serieus als je het alleen maar zo snel mogelijk wilt proberen op te lossen. We hebben het verder over de verschillen in culturen en hoe anders anderen het leven beleven. Volgens Thijs ligt het theater gewoon op straat. Al die verschillende mensen, daar kun je volgens hem ook gelukkig van worden. Thijs zegt dat het woord geluk iets oppervlakkigs heeft, maar dat het een mooier streven is om niet het grootste deel van je leven ongelukkig te zijn. Muziek is voor Thijs de manier om met andere mooie mensen in contact te komen. Hij ervaart het als zingeving als hij talenten uit andere landen hier een podium mag geven. Volgens hem zijn er zo veel mensen die mooie dingen maken, maar slechts enkele van hen krijgen een groot podium. Hij vindt het juist zo leuk als mensen zich verbazen over muziek dat ze nog niet kennen. Volgens Thijs zitten we in Nederland toch in een soort van frame waardoor mensen hier vaak denken dat geld en succes je gelukkig gaan maken. Volgens hem zit het geluk hem in het delen en niet in het krijgen.